अंधार

अंधार..

सभोवती नितळ ,निखळ, काळाभोर अंधार ..
खिडक्यांचे आकाशी नेत्रही झाकलेले.
मी पीत राहतो
तिमिराचे बर्फाळ गहिरेपण आणि
साठवत राहतो माझ्या मनातील तारे निखळल्यानंतरचे रितेपण !



शांतता भिनत जाते

अंधाराच्या कणाक्षणात अंगभर, काही क्षण..


 मग काळजात लख्खकन् चमकून जातं धारदार पातं-


 तुझ्या चेहऱ्यावरील अंधारवस्त्र सारून 



मी न्याहाळतो
तुझे संगमरवरी वासनांतीत नग्न सौंदर्य..

तू ओथंबत्या नजरेने सामावून घेतेस मला माझ्या तिमीरछटांसह ,
 अलगद ; फुलपाखराला कवटाळावे तसे.
 विवस्त्र शांततेत तुझ्या कांकणांचे संगीत,
ओठांची थरथर 
 आणि श्वासांतील बेधुंद आवेग-
 तुझ्या रक्तात पाझरतात माझे रंग, गंध, श्वास आणि रक्तही..
 आपण वाहत राहतो एकमेकांत आपले स्वत्व
 आणि शोधत राहतो
 अद्वैत !

तुझ्या नकळत माझी स्वप्ने तुझी होतात
 अन् माझ्या डोळ्यात सप्तरंगी आभास येतात.
 सभोवती नितळ ,निखळ काळाभोर अंधार..

डॉ.सुनील अहिरराव