रात्र

तेव्हाही
तू दिला नाहीसच
कोसळत्या नात्याला शब्दांचा आधार
एकदमच सारे पाश न सुटलेल्या
कोड्यासारखे अस्ताव्यस्त,  अपंग.
शेवटची ताटातूट झाल्यावर
आतून एकेक पिळ सुटला
सापासारखा वेडावाकडा फाटला !
कणाकणात विषाचे अघोरी नर्तन
ब्ल्याकहोलमध्ये कोसळावे
तसे आभासांचे भयाण चिंतन..
आणि मेंदुवरून जाणारी ठोकळ्यासारखी बद्द रात्र !

       - डॉ.सुनील अहिरराव