जीवन

तू म्हणालीस -
जीवन म्हणजे मौज आहे.
रात्रीच्या चांदण्याची झालर लेवून
प्रत्येक दिवस येत आहे.
स्वप्नावर स्वप्न फुलते आहे,
मनाच्या झुल्यावर झुलते आहे.
आनंदाच्या अनंतपणाची
जीवनभराची साथ आहे.


मी म्हणालो-
जीवन म्हणजे शोकांतिका..
रात्रींचा आक्रोश,
दिवसाची आकांतिका
स्वप्नांचे चुरगळणे,
मनाची आक्रोशिका.
दु:खाचे अनंतपण,
आयुष्याची एकांतिका !


त्याही पलीकडे तो म्हणतोय-
जीवन म्हणजे एक आभास !
जन्ममृत्यूचे धृव सांधणारा
जीवन म्हणजे एक व्यास...
संचिताचे राहिलेले
फेडण्याची एक आस.
आत्म्याचे अनंतपण तरीही
शून्याचाच ध्यास !

-डॉ.सुनील अहिरराव
(पूर्वप्रकाशित- गावकरी, नाशिक )