कणाकणाचे साहून क्रंदन, गतकाळाचे तोडून बंधन
काळ धावतो अपुल्या वेगे, गर्भक्षणाचे जोडून बंधन
क्षण एकेक तुटत जातो ,कालौघातून सुटत जातो,
स्वतः रेखिल्या दिशांत केव्हा, स्वतःच आणि विरून जातो...
विरून गेल्या श्वासांच्याही, हरवलेल्या दिशांच्याही,
काळावरती खुणा ठसती, स्वप्नामधल्या आशांच्याही.
गर्भक्षणाची रेखित गती ,कणाकणाची जपत स्मृती,
काळ असाच जात राहतो , अवशेषांना देत सोबती.
पुन्हा एकदा अवशेषांतून फुलून येते नवीन जीवन
काळाच्या अन कणाक्षणावर पुन्हा एकदा रक्तक्रंदन...!
_डॉ.सुनील अहिरराव
पूर्वप्रकाशित-रविवार सकाळ ७ मे १९९५ नाशिक
काळ धावतो अपुल्या वेगे, गर्भक्षणाचे जोडून बंधन
क्षण एकेक तुटत जातो ,कालौघातून सुटत जातो,
स्वतः रेखिल्या दिशांत केव्हा, स्वतःच आणि विरून जातो...
विरून गेल्या श्वासांच्याही, हरवलेल्या दिशांच्याही,
काळावरती खुणा ठसती, स्वप्नामधल्या आशांच्याही.
गर्भक्षणाची रेखित गती ,कणाकणाची जपत स्मृती,
काळ असाच जात राहतो , अवशेषांना देत सोबती.
पुन्हा एकदा अवशेषांतून फुलून येते नवीन जीवन
काळाच्या अन कणाक्षणावर पुन्हा एकदा रक्तक्रंदन...!
_डॉ.सुनील अहिरराव
पूर्वप्रकाशित-रविवार सकाळ ७ मे १९९५ नाशिक
माझी वाचनाची आवड जोपासणारा अत्यंत खास ब्लॉग.-
उत्तर द्याहटवाdhanyvad, prof. puru patil
उत्तर द्याहटवा